Lonia Scholvinck"Het is een zelfportret als redder, maar dan zonder enige zweem van kijk-mij-eens.Doordat de kleuren van het lichaam in dezelfde tinten zijn gehouden als het zeildoek waarop is geschilderd, blijven die twee een eenheid vormen. Alleen de witte baby en de rode doek springen eruit. Zelfs de plooien in het zeildoek die naar de onheilsplek lijken te wijzen waar de vrouw vandaan rent, dragen bij aan de spanning. Tekst: Cornel Bierens Zie voor meer werk: http://www.lonia.nl
Geen agendapunten beschikbaar
|